PRENSESİN UYKUSU


Masallar genelde uzak diyarların birinde, melek kadar güzel ve pamuk kadar yumuşak kalpli hanedan üyesinin kötülükle sınanmasını anlatır. Masalsı anlatımıyla perdeye yansıyan Prensesin Uykusu'ysa uzak diyarların aksine, on beş milyonluk İstanbul'da geçiyor . Tabi klasik anlatıma uyan özellikleri de yok değil… Film hala gösterimdeyken içeriğinden bahsetmek istemiyorum. Daha çok kişisel eleştirimi yapıp gideceğim.
Sinema hocalarının aksine dönem sineması yapıp dönemi vurgulamadığına dair, popüler sinema yapıp kolaya kaçtığına dair devamlı eleştirilen Çağan Irmak’ın sinemasını seviyorum. Ama… Prenses’in Uykusu’nda benim gibi acemi bir sinemacının bile rahatsız olacağı sahneler var! Bir kere Sevinç Erbulak’ın (Seçil) ve Çağlar Çoruhlu’nun (Aziz) oyunculuğu insanı filmden uzaklaştıran cinsten. Aziz karakterinin çocukluğuna inen canlandırma sahnesi güzel bir tat bıraksa da karakterin bütününü kurtaramıyor. Ayşenil Şamlıoğlu’nun (Hacer), Alican Yücesoy’un (Neşet) ve Genco Erkal’ın (Kahraman Bey) değerli oyunculuklarıysa tenzih edilecek kadar güzel.


Redd’in hastane odasına 3 gitarla yaptığı ziyaretse akıllara zarardı! Sessiz sakin hastahane odasında küçük kızın elini tutup şarkı söyleyen Redd grubunu izlerken Prensesin Uykusu isimli şarkının orijinal halini dinliyoruz. Görüntüdeki durgunluğa diş geçiren bateri ve gotik org sesi keşke hiç olmasaymış… Tek bir gitardan hem bateri hem de flüt seslerinin işitildiği “Klasik Yeşilçam Sahneleri” insanın aklına düşüveriyor. Oynamaya kadar gelen Redd grubu keşke -ilham da oldukları- film için şarkıyı tekrar seslendirseymiş. Aslında yazılacak çok şey var ama hele bir gösterim tarihi bitsin, tekrar konuşuruz =)

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yarım Ay

Henüz beş yaşındaydım… Mutfaktaki turuncu masanın önünde durmuş babaannemin yaptığı irmik tatlısına bakıyordum. Öğleden sonra teyzeler toplanacak; birbirlerine dönüp tek tek nasılsın diye hal hatır soracaktı. Bir ara yanlarına gidip hoş geldiniz demem gerekiyordu ama zamanı iyi ayarlamalıydım. Erken gidince bütün selamlaşma faslına tanık, geç gidince de lütfetmemiş gibi ayıp etmiş olacaktım. Babaannem telefonla konuşuyordu ama ne dediğini bir türlü duyamıyordum. Zaten bunların yahut mutfaktan taşan hamur işlerinin masadaki irmik tatlısının yanında hiç bir önemi yoktu. Bizimkiler hala o kadar tatlı çeşidi varken irmik düşkünlüğüme anlam veremediklerini söyler. Belki sırf babaannem yaptığı için belki de hakikaten kimse onun gibi yapamadığı için… Borcam kasedeki tatlıya servis edilmeden önce dokunmak çok ayıptı. Sonra misafirler dokunulmuş yiyeceği mi yiyecekti? Bu sözler kafamda kaç saniye döndü bilmiyorum ama dedemin ayak sesiyle kafamı bir saniyede koridora döndürdüğümü hatırlıyorum. ...
Devamı

VAR OLMAYAN ÜLKE’NİN KAYIP ÇOCUKLARI

Resim
Olmayan bir ülkede hep çocuk kalmak ister miydiniz? Nerede başlayıp bittiği belli olmayan suları keşfetmek, denizkızlarıyla yüzmek ve bir perinin üzerinize serptiği tozlarla uçmak… Bunları, belki daha da fazlasını yapabilir miydiniz? İçinden “Yok artık daha neler!” diyenleri, “Bunlar masallarda olur yahu deli mi bu?” diye soranları duyar gibiyim. Kendimizi avutmaya ve hayallerimizin üstünü kapatmaya öyle alışmışız ki! Biz bile inanmışız “aslında” istemediğimize. SİHİRLİ PERİ TOZU Gelin, bir yolculuğa çıkalım… Bundan yıllar evvel yazılmış, hiç gitmediğimiz ve tek kelimesine bile aşina olmadığımız uzak diyarların dillerine çevrilmeyi başarmış bir kitabın kapağını açalım. Hep çocuk kalmak isteyen ve bizlere yıldızlar kadar uzakta kalan bir yerde, Var Olmayan Ülke’de yaşayan Peter Pan’a dokunalım. Henüz yedi günlük bir bebekken uçup giden, kanatsız bir çocuktur Peter Pan. Londra’daki Kraliyet Sarayı’nın yakınında, büyük parkın içinde yer alan Kensington bahçelerine uçan ve orada karşıl...
Devamı

Satın Alınamayan Hayal

Resim
 Şimdi çayınızı alıp arkanıza yaslanın. Size gerçek hayattan alınan, film gibi bir bilim kurgu hikayesi anlatacağım. Adını da Yeşilçam filmlerindeki gibi klasik seçelim ki okuyanı bol olsun. Karşınızda: Satın Alınamayan Hayal! Olanları anlatabilmek için ilk iş bir soru sorayım, arkoloji kavramını duyan kaç kişiyiz? Hayır, arkeoloji değil, tam olarak “arkoloji”.  İlk kez İtalyalı Mimar Paolo Soleri’den duyduğumuz bu kelime bugün belki de bizlere çocukken izlediğimiz jetgiller’in müdanasız yaşamını vaat ediyordu. Bu konuda Jetgiller’i örnek veriyorum çünkü arkoloji’nin yakın zamanda kurulduğu yer tam da o çizgi filmdeki gibi, suların ve yeşilin hayli uzağında, gerçek dışı bir alanda... Mimari ve ekoloji kavramlarının birleşimiyle oluşan arkoloji yüksek nüfusa yönelik hizmet vermeyi amaçlayan, doğaya zarar vermeyen ve büyük, iç içe geçmiş yapılardan oluşan bir dizi tasarım ilkesini göz önüne alıyor. Bu projede teknoloji denince adı ilk seferde aklınıza gelen pek çok büyük ...
Devamı