Neticede Yazdır... Artık Gelsin Dediğimdir!

Her gün sıcağın alnında toplanılır, dalı budağı ezber edilmiş ağacın gölgesine sığınılır. Yönü ezile ezile değiştirilmiş çimlerin üstüne plastik sandalyelerin ayakları bastırılıp oturulur. İnsan insanı her gün görünce hakkında bilmediği şey kalmaz pek. Bundan olsa gerek bizim orada konular her gün devam eder, gelişir ama değişmez. İşte ilk dokuz dakika yan masanın dinlese de anlayamayacağı o devam muhabbetleriyle geçer. Bazen içimden, belki anlasalar faydaları dokunur, kolaylaşır diye düşünürüm. Bazen, belki diğerleri de öyle düşünür ama bozmayız kuralı. Olaylar bizimdir, bizim kalır. Sessizce masada biriken gazetelere uzanırız. Derken sodalar gelir. Bir elle gazeteyi tutup diğer elle sodaya uzanırken nereden geldiği bilinmeyen ancak hep gelen o rüzgar gazeteyi dağıtır. Hışırtıyla cenk edilen gazete tomarı tekrar adam edilir ama eski jiletliği asla geri gelmez.

Kafalar gazetelere yumulmuş, henüz ekler için kavga verilmezken biri bisikletiyle yanaşıp hal hatır sorar, festival haberi verir. Ne festivali olduğu, kimlerin gideceği, kimlerin sahne alacağı isteksizce sorulur. Duyulmayan festival yenidir ve illa çeşitli aksaklıklar çıkacaktır. Üstelik bir kısmı sırf kız kesmek için kamp kuracak ve diğer kısmı da yaz sıcağına bakmadan, günlerce siyah giyinerek bizi bizden alacaktır. Bu düşüncelerden sonra yanıt genelde “hayır”la vuku bulur. Üstüne birisi illa “Bak biz program yapalım, daha çok eğleniriz” girizgahı yapar. Acelemiz varmış gibi ertesi güne ayarlanır çıkış tarihi. Anadan, babadan araba istemelere, bir önceki programdan sonra kaderine terk edilen çadırın yeniden ölçümlerine başlanır. Gidilen yere varılır, çadırlar kurulur da kazıkları üstüne taş aramaya bile çıkılır ama kimin kimle yatacağı hala tartışılır. Tam kim hangi çadırda kalacak tartışması bitmişken illa birinin matını kilometrelerce ötedeki evinde unutası gelir! Bu yeni bir beyin fırtınası ve yeni bir düzenleme gerektirse de ilkinden daha kolay uzlaşılır. Sıcak basar… Birden denize dalar, kendini ileriye çekerken üşüyen kollarına bakarsın. Ardından biri daha dalar. Yavaşça dönüp arkana bakarsın. Jaws gülüşüyle yaklaşan arkadaşını görüp avucuna kum biriktirirsin. Yukarıya çıkıp kozunu oynarken herkes denize girmiş, düşmanını bellemiştir! Üçüncü Dünya Savaşı'ndan sonra durulan bünye üşür… Topluca çıkıp havlulara sarınılır. Anneler aramış mı diye telefonlara bakarken denizde durulan saatin çokluğuna şaşılır. Ayaklar kuma yumulup “Ulen bizim oradaki deniz buradakinden güzel. Biz ne demeye geldik bu kadar yolu?” konuşması geçer. Bizim deniz hakikaten güzeldir. İnsanlar tatil diye rezervasyon yaptırıp gelir. Ama işte orası bizimdir, burası da onların! Bir gün önce konuşulan olaylara, hayallere, aşklara yeni ihtimaller ve planlar eklenir. Derken bir bakmışız duşa ilk kimin gireceğini, gece ne yiyip nereye gideceğimizi konuşur olmuşuz… Neticede yazdır... Yaz geçirilsin diye gidilen yazlıktan kaçacak kadar güzel bir zamandır. Herkesin tatili çok, harçlığı pek, vücudu genç ve izni boldur. Üstelik, herkesin herkesi hala hayattadır… Neticede yazdır… Artık gelsin dediğimdir!

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yarım Ay

Henüz beş yaşındaydım… Mutfaktaki turuncu masanın önünde durmuş babaannemin yaptığı irmik tatlısına bakıyordum. Öğleden sonra teyzeler toplanacak; birbirlerine dönüp tek tek nasılsın diye hal hatır soracaktı. Bir ara yanlarına gidip hoş geldiniz demem gerekiyordu ama zamanı iyi ayarlamalıydım. Erken gidince bütün selamlaşma faslına tanık, geç gidince de lütfetmemiş gibi ayıp etmiş olacaktım. Babaannem telefonla konuşuyordu ama ne dediğini bir türlü duyamıyordum. Zaten bunların yahut mutfaktan taşan hamur işlerinin masadaki irmik tatlısının yanında hiç bir önemi yoktu. Bizimkiler hala o kadar tatlı çeşidi varken irmik düşkünlüğüme anlam veremediklerini söyler. Belki sırf babaannem yaptığı için belki de hakikaten kimse onun gibi yapamadığı için… Borcam kasedeki tatlıya servis edilmeden önce dokunmak çok ayıptı. Sonra misafirler dokunulmuş yiyeceği mi yiyecekti? Bu sözler kafamda kaç saniye döndü bilmiyorum ama dedemin ayak sesiyle kafamı bir saniyede koridora döndürdüğümü hatırlıyorum. ...
Devamı

VAR OLMAYAN ÜLKE’NİN KAYIP ÇOCUKLARI

Resim
Olmayan bir ülkede hep çocuk kalmak ister miydiniz? Nerede başlayıp bittiği belli olmayan suları keşfetmek, denizkızlarıyla yüzmek ve bir perinin üzerinize serptiği tozlarla uçmak… Bunları, belki daha da fazlasını yapabilir miydiniz? İçinden “Yok artık daha neler!” diyenleri, “Bunlar masallarda olur yahu deli mi bu?” diye soranları duyar gibiyim. Kendimizi avutmaya ve hayallerimizin üstünü kapatmaya öyle alışmışız ki! Biz bile inanmışız “aslında” istemediğimize. SİHİRLİ PERİ TOZU Gelin, bir yolculuğa çıkalım… Bundan yıllar evvel yazılmış, hiç gitmediğimiz ve tek kelimesine bile aşina olmadığımız uzak diyarların dillerine çevrilmeyi başarmış bir kitabın kapağını açalım. Hep çocuk kalmak isteyen ve bizlere yıldızlar kadar uzakta kalan bir yerde, Var Olmayan Ülke’de yaşayan Peter Pan’a dokunalım. Henüz yedi günlük bir bebekken uçup giden, kanatsız bir çocuktur Peter Pan. Londra’daki Kraliyet Sarayı’nın yakınında, büyük parkın içinde yer alan Kensington bahçelerine uçan ve orada karşıl...
Devamı

Satın Alınamayan Hayal

Resim
 Şimdi çayınızı alıp arkanıza yaslanın. Size gerçek hayattan alınan, film gibi bir bilim kurgu hikayesi anlatacağım. Adını da Yeşilçam filmlerindeki gibi klasik seçelim ki okuyanı bol olsun. Karşınızda: Satın Alınamayan Hayal! Olanları anlatabilmek için ilk iş bir soru sorayım, arkoloji kavramını duyan kaç kişiyiz? Hayır, arkeoloji değil, tam olarak “arkoloji”.  İlk kez İtalyalı Mimar Paolo Soleri’den duyduğumuz bu kelime bugün belki de bizlere çocukken izlediğimiz jetgiller’in müdanasız yaşamını vaat ediyordu. Bu konuda Jetgiller’i örnek veriyorum çünkü arkoloji’nin yakın zamanda kurulduğu yer tam da o çizgi filmdeki gibi, suların ve yeşilin hayli uzağında, gerçek dışı bir alanda... Mimari ve ekoloji kavramlarının birleşimiyle oluşan arkoloji yüksek nüfusa yönelik hizmet vermeyi amaçlayan, doğaya zarar vermeyen ve büyük, iç içe geçmiş yapılardan oluşan bir dizi tasarım ilkesini göz önüne alıyor. Bu projede teknoloji denince adı ilk seferde aklınıza gelen pek çok büyük ...
Devamı