Gölgelerin Gücü Adına!

Gece oradan buradan sızan ışıklar yüzünden uyuyamayanlara, verginin havaya gitmesine ayar olanlara ve gözü kamaşanlara müjde! Fransa tam da size göre bir uygulama başlatıyor. Övdüğüme bakmayın, aslında az çibanın başı değildir o Fransa. Ama madem ki başı eziliyor, gerisi de gelir inşallah!
Dünyanın hiçbir yerinde istenmez herhalde karanlık. İnsanın çoğu işinin ışık ve elektrikle olması bir dert, olmaması ayrı bir dert... Ama asıl dert, milyonlarca dolarlık rantın döndüğü şehirlerde. Fabrikalar, egzoz dumanları derken pustan görünmeyen gökyüzünün ışığı da yetmiyor ki artık bize. İlk pasajın dikildiği Fransa’da vitrinlerle başlayan macera yanında kaldırım ve ışıklandırmayı da hediye etti insanlığa. Malum, insanoğlu sever abartmayı. Işıklar arttıkça arttı. Bugün bazı vitrinlere bakarken gözüne ışık tutulmuş tavşan gibi kalmalarımız da ondan. Gözler kör olsun da ne parası gözüksün ne tasarımı düşüncesi de ağır basmıyor değil tabii. Üstelik bunu üreten de biziz alan da biz! Ekonomi cümlemizin sayesinde biraz daha aydınlanırken sanırım olan hep ceplere oldu. Bugün saraylar, anıtlar ve hatta ne tarihle ne de mimariyle uzaktan yakından ilgisi olmayan belediye binaları aydınlansın diye ne kadar para çıkıyor cebimizden bilen var mı? Biz Avrupa’dan geri kalmayacağız ya aydınlanmada! Kışın kardan yolu kapanan dağın suyu fokurdamayan fıskiyesini bile yılın 4 mevsimi aydınlatırız. Neticede hizmet gitmedi, Türkiye’de aydınlanma olmadı demesinler! Olur a google earth’ten görürler, “aaaa kapkaranlık bu Türkiye de” derler. Işığın en gerekli olduğu yerlerdeki yetersizlikten, lambası olmayan otoyollardansa hiç söz etmeyeceğim. Neticede yurt dışından biri de bu yazıyı okuyabilir, Türkiye’yi kötü tanıttığımız için hakkımızda dava açılabilir. Aman diyeyim, kol kırılır, yen içinde kalır(!)


Küçüklü büyüklü her yönetim varını yoğunu ortaya koyup aydınlatmayı sürdürürken tüm bu işleri başımıza saran Fransa asıl aydınlanmayı yaşadı! Temmuz ayında yürürlüğe girecek bir yasayla Fransa’daki tüm iş yerleri karanlığa bürünecek. Çünkü uzmanlar tüm bu ışıkların ceplerde para bırakmadığına ve görüntüyü de güzelleştirmenin aksine kirlettiğine karar vermiş. Noel ve özel günler dışında en geç saat 01.00’da kapanacak elektrikler Fransa’ya yılda 2 terewatt saat tasarruf ettirecekmiş. Fransa Çevre Bakanı Delphine Batho, ışıkların insanın uyku düzenini de bozduğunu ve Avrupa’da bu konuda bir öncü olacaklarını söylemiş. Hani tüm bu olayları insanlığın başına saran Fransalılar olmasa aferin diyeceğim. Ama zararın neresinden dönülürse kardır. Tez vakitte bizim de Avrupa’dan geri kalmamamız dileğiyle…

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yarım Ay

Henüz beş yaşındaydım… Mutfaktaki turuncu masanın önünde durmuş babaannemin yaptığı irmik tatlısına bakıyordum. Öğleden sonra teyzeler toplanacak; birbirlerine dönüp tek tek nasılsın diye hal hatır soracaktı. Bir ara yanlarına gidip hoş geldiniz demem gerekiyordu ama zamanı iyi ayarlamalıydım. Erken gidince bütün selamlaşma faslına tanık, geç gidince de lütfetmemiş gibi ayıp etmiş olacaktım. Babaannem telefonla konuşuyordu ama ne dediğini bir türlü duyamıyordum. Zaten bunların yahut mutfaktan taşan hamur işlerinin masadaki irmik tatlısının yanında hiç bir önemi yoktu. Bizimkiler hala o kadar tatlı çeşidi varken irmik düşkünlüğüme anlam veremediklerini söyler. Belki sırf babaannem yaptığı için belki de hakikaten kimse onun gibi yapamadığı için… Borcam kasedeki tatlıya servis edilmeden önce dokunmak çok ayıptı. Sonra misafirler dokunulmuş yiyeceği mi yiyecekti? Bu sözler kafamda kaç saniye döndü bilmiyorum ama dedemin ayak sesiyle kafamı bir saniyede koridora döndürdüğümü hatırlıyorum. ...
Devamı

VAR OLMAYAN ÜLKE’NİN KAYIP ÇOCUKLARI

Resim
Olmayan bir ülkede hep çocuk kalmak ister miydiniz? Nerede başlayıp bittiği belli olmayan suları keşfetmek, denizkızlarıyla yüzmek ve bir perinin üzerinize serptiği tozlarla uçmak… Bunları, belki daha da fazlasını yapabilir miydiniz? İçinden “Yok artık daha neler!” diyenleri, “Bunlar masallarda olur yahu deli mi bu?” diye soranları duyar gibiyim. Kendimizi avutmaya ve hayallerimizin üstünü kapatmaya öyle alışmışız ki! Biz bile inanmışız “aslında” istemediğimize. SİHİRLİ PERİ TOZU Gelin, bir yolculuğa çıkalım… Bundan yıllar evvel yazılmış, hiç gitmediğimiz ve tek kelimesine bile aşina olmadığımız uzak diyarların dillerine çevrilmeyi başarmış bir kitabın kapağını açalım. Hep çocuk kalmak isteyen ve bizlere yıldızlar kadar uzakta kalan bir yerde, Var Olmayan Ülke’de yaşayan Peter Pan’a dokunalım. Henüz yedi günlük bir bebekken uçup giden, kanatsız bir çocuktur Peter Pan. Londra’daki Kraliyet Sarayı’nın yakınında, büyük parkın içinde yer alan Kensington bahçelerine uçan ve orada karşıl...
Devamı

Satın Alınamayan Hayal

Resim
 Şimdi çayınızı alıp arkanıza yaslanın. Size gerçek hayattan alınan, film gibi bir bilim kurgu hikayesi anlatacağım. Adını da Yeşilçam filmlerindeki gibi klasik seçelim ki okuyanı bol olsun. Karşınızda: Satın Alınamayan Hayal! Olanları anlatabilmek için ilk iş bir soru sorayım, arkoloji kavramını duyan kaç kişiyiz? Hayır, arkeoloji değil, tam olarak “arkoloji”.  İlk kez İtalyalı Mimar Paolo Soleri’den duyduğumuz bu kelime bugün belki de bizlere çocukken izlediğimiz jetgiller’in müdanasız yaşamını vaat ediyordu. Bu konuda Jetgiller’i örnek veriyorum çünkü arkoloji’nin yakın zamanda kurulduğu yer tam da o çizgi filmdeki gibi, suların ve yeşilin hayli uzağında, gerçek dışı bir alanda... Mimari ve ekoloji kavramlarının birleşimiyle oluşan arkoloji yüksek nüfusa yönelik hizmet vermeyi amaçlayan, doğaya zarar vermeyen ve büyük, iç içe geçmiş yapılardan oluşan bir dizi tasarım ilkesini göz önüne alıyor. Bu projede teknoloji denince adı ilk seferde aklınıza gelen pek çok büyük ...
Devamı